Niet reageren is ook reageren

Geschreven door Volker Holländer op 20 Juni 2018

Wat gebeurt er veel in de wereld. In de wereld om ons heen. Te veel om allemaal aandacht te geven. Terwijl alles zo belangrijk is: werk, gezin, sport, hobby’s, vrienden, omgeving, natuur, politiek, gezondheid. Leven. Overal vinden veranderingen en verschuivingen plaats waar we op willen reageren, maar dat kan niet altijd en is misschien ook niet altijd nodig.

Het klimaat verandert. Maar niet in de auto natuurlijk; tijdens mijn conference call op weg naar huis houdt de climate controle de temperatuur netjes op 21 graden. Pas zodra ik uitstap merk ik het: de zomer is begonnen. Of toch niet. Zo hadden we in de meivakantie sneeuw in Duitsland en lagen we een week later in Zeeland in de zon op het strand. Bizar. De herfststormen van eind mei, begin juni brachten overstromingen met dodelijke gevolgen. Niet voor iedereen, maar wel voor een enkeling.

Oorlog, Syrië, zo dichtbij en toch zo ver weg. Ondanks alle vreselijke beelden die ons dagelijks bereiken, lijkt het ons soms niet te raken. Steden kapot, gezinnen uit elkaar gedreven. Mensen zijn op de vlucht. Pakken wat ze mee kunnen nemen onder een arm en gaan. AZC’s zijn in elke plaats welkom, maar bij niemand naast de deur. Er zullen mensen zijn die stelen om te overleven. Niet iedereen, maar wel een enkeling.

En zo was ik laatst bij een klant en raakte ik in gesprek over ‘Webcare’. Steeds belangrijker en niet meer weg te denken in middelgrote tot grote organisaties. We zitten al op een omslagpunt: het aantal chats en social media berichten is op momenten groter dan de hoeveelheid binnenkomende calls. Ook het soort berichten verandert: waar in het verleden met name alleen serieuze vragen gesteld werden, is social media steeds vaker een platform om ongenoegen te uiten en aandacht te krijgen. Om te schoppen, te schreeuwen, het open podium voor harde woorden. Het lijkt soms wel een schoolplein. Niet altijd: ook hier is er nog een enkeling die wel een serieuze vraag stelt of ervaring deelt.

Dit gezegd hebbende vraag ik me af: waarom willen we toch overal op reageren? Een mening uiten. Terugduwen. Authentiek zijn. Geweldloos communiceren. Goedbedoeld verdedigen waar je (organisatie) voor staat. Andersdenkenden overtuigen van ‘ons’ gelijk. Valt er altijd wat te winnen? Alles en iedereen alle aandacht geven kan niet en werkt ook niet. Heb oog voor alles om je heen, maar houdt je aandacht bij die ene, die enkeling.
Dus Webcare: wees eens wat vaker stil. Reageer nu eens alleen op serieuze vragen en niet op alle schreeuwers en negativiteit. Je kunt niet de hele wereld verbeteren. Geef die enkeling serieuze aandacht, maak daar je ‘klik’ en ervaar wat voor effect dat heeft op het geheel!

Reageren? Neem contact met ons op!