De Vinkjesmaatschappij

Geschreven door Lars Meijer, Salesmanager bij Coniche.

Dagelijks rijd ik in mijn woonplaats langs een stuk braakliggend terrein met daarop een weg. Een met hekken afgesloten weg. Een weg zo lijkt het, zonder doel, zonder nut. Het ligt er al jaren. Elke keer verwondert dit bizarre tafereel me. Moest er een asfaltquotum gehaald? Ging de verdere ontwikkeling niet door? Iemand heeft bedacht dat er een weg moest komen. Maar verder is er blijkbaar niet gedacht. Iemand heeft wel een vinkje gezet achter: weg aangelegd. Maar het uiteindelijke doel, erover rijden, is (nog) niet bereikt. Het vinkje lijkt belangrijker dan het grotere doel.

5 afspraken gehaald? Ik ben klaar!

Als ik goed om me heen kijk zie ik dat deze “Vinkjesmaatschappij” op heel veel vlakken de maatstaf lijkt. We doen al sinds jaar en dag dingen, omdat men ooit bepaald heeft dat dat goed is, zonder dat dit nog bijdraagt aan het behalen van het eigenlijke doel. Stel dat mijn doelstelling is om als Salesmanager 5 afspraken per week te maken. Het uiteindelijke doel is om de salesfunnel goed gevuld te houden. Toch zie je dan vaak dat als de 5 afspraken op 1 dag al behaald zijn men stopt met nieuwe afspraken proberen te maken. De weekdoelstelling is gehaald dus het vinkje is gezet. Maar draagt dit bij aan de uiteindelijke doelstelling? Of ben ik aan het “groenmanagen”? Want wat ga ik dan de overige dagen van de werkweek doen? En wat als volgende week 5 afspraken ineens niet lukt?

Nog een voorbeeld, maar nu vertaald naar ons vakgebied: bedrijven zeggen Quality Monitoring belangrijk te vinden, omdat de klantenservice er beter van wordt. Er wordt een QM-proces beschreven en geïmplementeerd. Vervolgens nemen de teammanagers geen (priori-) tijd voor het beluisteren van de gesprekken. Het proces is geïmplementeerd, het vinkje gezet. Maar is de kwaliteit daadwerkelijk verbeterd?

Ongemerkt doen we dit veel vaker dan we denken. We halen vinkjes op losse doelen in plaats van de betreffende actie te plaatsen in het uiteindelijk grotere doel wat we willen behalen.

Ontwikkeling: VINK

Dat brengt mij bij mijn volgende verwondering. Steeds meer bedrijven snappen dat het goed is om medewerkers de ruimte en mogelijkheden voor ontwikkeling aan te bieden én het ‘leren’ te faciliteren. Dat dit ontwikkelen en leren tegenwoordig steeds vaker online en digitaal gaat, vinden we allemaal vanzelfsprekend. Wat mij dan enorm verbaast is dat er wel een zogeheten “Learning Management Systeem” (verder: LMS) wordt aangekocht, maar dat relevante leercontent voor (bijvoorbeeld) de klantenservice medewerker zich slechts beperkt tot kennis over de specifieke organisatie of product- en knoppentrainingen. Als we het erover eens zijn dat het bieden van perspectief (lees: ontwikkeling) binnen je vakgebied een belangrijke pijler voor medewerker-behoud is, waarom dan geen (online) leercontent aanbieden op het gebied van noodzakelijke klantcontact-vaardigheden? Leercontent die je nog vakbekwamer maakt waardoor er een echt goed gesprek ontstaat met de klant. De aanschaf van een LMS is gedaan, dus het vinkje is gezet, maar of de medewerker (en de klant) er nou blijer of beter van wordt, is maar de vraag.

Road to nowhere

Ook in een breder maatschappelijk perspectief gebeurt dit meer dan we ons bewust zijn. Kijk naar ons onderwijssysteem. Dit is volledig gericht op het behalen van de vinkjes van het kennen van de verplichte lesstof, terwijl het doel is om Nederland en haar inwoners slimmer, beter en innovatiever te maken. Waarom vinkjes zetten over wat men moet kennen in plaats van onze kinderen vaardig te maken om te leren en zelf nieuwe ideeën te krijgen?

Hoewel dit wel aan het veranderen is, durf ik te stellen dat, net als ik zo’n slordige 30 jaar geleden, de gemiddelde startende student geen enkel idee heeft hoe hij of zij daadwerkelijk zelf moet leren/studeren. Hoe blijf je gemotiveerd als je geen idee hebt waar die weg nou naartoe gaat?

Al met al worden er dus best veel wegen aangelegd. Die, om met de Talking Heads te spreken “to nowhere” gaan. Terwijl deze wegen, met een kleine extra inspanning, naar het paradijs zouden kunnen leiden. Door niet alleen een vinkje zetten, maar door juist het uiteindelijke doel niet uit het oog te verliezen.

Ben ik de enige die daar zo naar kijkt of is dit een breed gedeelde verwondering? Ik ben benieuwd naar je mening! En laten we afspreken dat we niet meer vinken en groenmanagen, maar met z’n allen naar het grotere doel toewerken.

Wil je contact opnemen met Lars? Dat kan via l.meijer@coniche.nl of 0639241200